бето́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Дарога, пляцоўка і пад., пакрытая бетонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бето́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бето́нка бето́нкі
Р. бето́нкі бето́нак
Д. бето́нцы бето́нкам
В. бето́нку бето́нкі
Т. бето́нкай
бето́нкаю		 бето́нкамі
М. бето́нцы бето́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бето́нка ж., разг. (дорога, взлётная полоса) бето́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бето́нка (дорога, взлётная полоса) разг. бето́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бето́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Дарога, пляцоўка і пад., пакрытыя бетонам. — Гэ... ды тут усяго адзін кіламетр такой дарогі, а там зноў бетонка, — сказаў чалавек у капелюшы. Гроднеў. Палкоўнік нахіліўся над планавай табліцай, зрэдку кідаў позіркі на пабялелую бетонку ўзлётнай паласы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)