бесталко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бесталко́ва бесталко́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бесталко́ва нареч. бестолко́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесталко́ва прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галаваця́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто бесталкова і нядбайна вядзе справы.

|| прым. галаваця́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бестолко́во нареч. бесталко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галаваця́п, ‑а. м.

Разм. Чалавек, які нядбайна і бесталкова вядзе справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безала́берно нареч. бязла́дна; бесталко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспу́тно нареч. бесталко́ва, шалапу́тна; (развратно) распу́сна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

senselessly

[ˈsensləsli]

adv.

бяз сэ́нсу, бесталко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непутёво нареч. шалапу́тна; распу́сна; бесталко́ва; бязла́дна; баламу́тна; см. непутёвый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)