бе́сталач

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бе́сталач
Р. бе́сталачы
Д. бе́сталачы
В. бе́сталач
Т. бе́сталаччу
М. бе́сталачы

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́сталач

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бе́сталач
Р. бе́сталачы
Д. бе́сталачы
В. бе́сталач
Т. бе́сталаччу
М. бе́сталачы

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́сталач, ‑ы, ж.

Разм.

1. Беспарадак, неразбярыха; бесталкоўшчына. [Мароз:] — Гм [Ціхаміраў] паглядзі, што ў цябе там на руме робіцца! Там жа пад’ехаць нельга! Такая бесталач! Лобан.

2. Бесталковы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́столочь разг.

1. (бестолковщина) бесталко́ўшчына, -ны ж.;

2. (бестолковый человек) бе́сталач, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woolly-headed [ˌwʊliˈhedɪd] adj.

1. кучара́вы

2. няя́сны, невыра́зны;

a woolly-headed man бе́сталач;

He’s woolly-headed. У яго галава набіта мякінаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)