бесеме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			бесеме́р | 
			бесеме́ры | 
			
		
			| Р. | 
			бесеме́ра | 
			бесеме́раў | 
			
		
			| Д. | 
			бесеме́ру | 
			бесеме́рам | 
			
		
			| В. | 
			бесеме́р | 
			бесеме́ры | 
			
		
			| Т. | 
			бесеме́рам | 
			бесеме́рамі | 
			
		
			| М. | 
			бесеме́ры | 
			бесеме́рах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
бесеме́р м., тех. бессеме́р
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
БЕ́СЕМЕР
(Bessemer) Генры (19.1.1813, Чарлтан, графства Хартфардшыр, Вялікабрытанія — 15.3.1898),
англійскі вынаходнік-металург. Чл. Лонданскага каралеўскага т-ва (з 1879). Атрымаў больш за 100 патэнтаў на вынаходствы і ўдасканаленні ў галіне механікі і металургіі. Стварыў канвертарны спосаб пераплаўкі чыгуну ў сталь (1856, т.зв. бесемераўскі працэс). У 1860 запатэнтаваў вярчальны канвертар. Прапанаваў бяззліткавую пракатку сталі.
Літ.:
Сорокин Ю.Н. Генри Бессемер // Вопр. истории естествознания и техники. М., 1956. Вып. 1.
т. 3, с. 126
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
бесеме́р
[англ. H. Bessemer = прозвішча англ. інжынера (1813—1898)]
сталь, атрыманая з вадкага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам у канвертары.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
бесемерава́ць
(ад бесемер)
атрымліваць сталь з вадкага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам у канвертары.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)