бесало́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бесало́л бесало́лы
Р. бесало́лу бесало́лаў
Д. бесало́лу бесало́лам
В. бесало́л бесало́лы
Т. бесало́лам бесало́ламі
М. бесало́ле бесало́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бесало́л

[ад бе(ладонна) + салол]

лекавы прэпарат, які прымяняюць пры захворваннях страўнікава-кішачнага тракту, цыстытах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)