бензі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бензі́л
Р. бензі́лу
Д. бензі́лу
В. бензі́л
Т. бензі́лам
М. бензі́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бензі́л, -лу м., хим. бензи́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бензі́л

(ад с.-лац. benzoe = духмяны сок)

прасцейшы спірт араматычнага рада, бясколерная вадкасць з прыемным пахам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бензи́л хим. бензі́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бензілпеніцылі́н

(ад бензіл + пеніцылін)

антыбіётык, які выкарыстоўваецца пры запаленчых працэсах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бензілхлары́д

(ад бензіл + хларыд)

арганічнае злучэнне, бясколерная вадкасць з рэзкім пахам; выкарыстоўваецца для атрымання бензілавага спірту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)