Бе́нжамін
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Бе́нжамін |
Бе́нжаміны |
| Р. |
Бе́нжаміна |
Бе́нжамінаў |
| Д. |
Бе́нжаміну |
Бе́нжамінам |
| В. |
Бе́нжаміна |
Бе́нжамінаў |
| Т. |
Бе́нжамінам |
Бе́нжамінамі |
| М. |
Бе́нжаміне |
Бе́нжамінах |
Іншыя варыянты:
Бе́нджамін.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Бе́нджамін
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Бе́нджамін |
Бе́нджаміны |
| Р. |
Бе́нджаміна |
Бе́нджамінаў |
| Д. |
Бе́нджаміну |
Бе́нджамінам |
| В. |
Бе́нджаміна |
Бе́нджамінаў |
| Т. |
Бе́нджамінам |
Бе́нджамінамі |
| М. |
Бе́нджаміне |
Бе́нджамінах |
Іншыя варыянты:
Бе́нжамін.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)