бенефі́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бенефі́с бенефі́сы
Р. бенефі́су бенефі́саў
Д. бенефі́су бенефі́сам
В. бенефі́с бенефі́сы
Т. бенефі́сам бенефі́самі
М. бенефі́се бенефі́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бенефі́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Спектакль у гонар або на карысць аднаго з яго ўдзельнікаў.

|| прым. бенефі́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бенефі́с, -су м., театр. бенефи́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бенефі́с, ‑у, м.

Спектакль, збор з якога ідзе на карысць аднаго з удзельнікаў. // Спектакль у гонар аднаго з заслужаных удзельнікаў.

[Ад фр. bénéfice — прыбытак, карысць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕНЕФІ́С

(ад франц. bènèfice прыбытак, карысць),

спектакль, увесь збор ад якога (поўны бенефіс) ці частка яго (паўбенефіс) ідзе на карысць аднаго ці некалькіх акцёраў-бенефіцыянтаў (за вылікам расходаў на спектакль). Узніклі ў Францыі ў 1735. У Расіі ўвайшлі ў практыку з 1783 (да 1809 дазваляліся таксама драматургам і кампазітарам). У СССР у 1925 бенефіс скасаваны. На Беларусі вядомыя з сярэдзіны 19 ст. З 2-й пал. 1980-х г. пачалі аднаўляцца.

т. 3, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бенефі́с м. Benefízvorstellung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бенефі́с

(фр. bénéfice = прыбытак, карысць; перавага)

1) спектакль у гонар аднаго з яго ўдзельнікаў як выражэнне прызнання заслуг артыста;

2) уст. спектакль, збор з якога ішоў на карысць аднаго з удзельнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бенефі́с

(фр. bénéfice = прыбытак, карысць)

спектакль у гонар або на карысць аднаго з яго ўдзельнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бенефи́с театр. бенефі́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бенефіцыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, на карысць якога даецца бенефіс.

|| ж. бенефіцыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)