Бе́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Бе́ль
Р. Бе́лі
Д. Бе́лі
В. Бе́ль
Т. Бе́ллю
М. Бе́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бе́ль
Р. бе́лі
Д. бе́лі
В. бе́ль
Т. бе́ллю
М. бе́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бель прост. бель, род. бе́лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бель ж. белизна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бель, ‑і, ж.

Тое, што і белізна. Кругом было так чыста, такая бель, што сляпіла і адбірала вочы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бель (в., Лёзненскі р-н) 11/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бель (в., Дубровенскі р-н) 4/193, 305 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бель (в., Шклоўскі р-н) 6/512 (к.); 11/331 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бель ж. Wéiße f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бель

Том: 1, старонка: 275.

img/01/01-275_1422_Бель.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)