белизна́ белізна́, -ны́ ж., бель, род. бе́лі ж., разг. белата́, -ты ж., бе́ласць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белизна

Том: 1, старонка: 266.

img/01/01-266_1374_Белизна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

бе́ласць ж. белизна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белізна́ ж. белизна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бель ж. белизна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белата́ ж., разг. белизна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бялі́зна. Укр. біли́зна ’тс’. Слав. *bělizna (ад *bělъ ’белы’) — гэта спачатку ’белы колер’ (параўн. рус. белизна́). Такія словы лёгка паддаюцца канкрэтызацыі («рэчы, звязаныя з белым»). Адсюль і перанясенне націску. Можна ставіць пытанне і аб запазычанні з польск. bielizna ’тс’, але для гэтага не хапае даных. Параўн. Слаўскі, 1, 33.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)