бе́ленькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бе́ленькі |
бе́ленькая |
бе́ленькае |
бе́ленькія |
| Р. |
бе́ленькага |
бе́ленькай бе́ленькае |
бе́ленькага |
бе́ленькіх |
| Д. |
бе́ленькаму |
бе́ленькай |
бе́ленькаму |
бе́ленькім |
| В. |
бе́ленькі (неадуш.) бе́ленькага (адуш.) |
бе́ленькую |
бе́ленькае |
бе́ленькія (неадуш.) бе́ленькіх (адуш.) |
| Т. |
бе́ленькім |
бе́ленькай бе́ленькаю |
бе́ленькім |
бе́ленькімі |
| М. |
бе́ленькім |
бе́ленькай |
бе́ленькім |
бе́ленькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бе́ленькі бе́ленький;
◊ любі́це нас чо́рненькімі, а бе́ленькімі нас уся́кі палю́біць — посл. люби́те нас чёрненькими, а бе́ленькими нас вся́кий полю́бит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беленькі Я. Я. 2/277; 5/320; 6/499; 7/229; 12/195
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
bielutki
бялюткі, беленькі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сяргей, гл. Беленькі Я. Я.
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
засмыле́ць 1, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
Разм. Загарэць да чарнаты. [Макрына] загарэла, засмылела на сонцы, яе звычайна беленькі твар быў цяпер смуглы зусім. Зарэцкі.
засмыле́ць 2, ‑ліць; зак.
Разм. Пачаць смылець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычаса́ны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць 1.
2. у знач. прым. З расчасанымі, прыведзенымі ў парадак валасамі. [Пятро] быў паголены, прычасаны, і .. Люба ўжо без агіды пазірала на яго. Марціновіч. А цяпер [Рыгора] — не пазнаць: чысценькі, беленькі, у новым гарнітуры, у чорным капелюшы, у манішцы. Прычасаны, прыгладжаны, гасцінны, далікатны! Гартны.
прычаса́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прычасаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)