белгаро́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
белгаро́дскі |
белгаро́дская |
белгаро́дскае |
белгаро́дскія |
| Р. |
белгаро́дскага |
белгаро́дскай
белгаро́дскае |
белгаро́дскага |
белгаро́дскіх |
| Д. |
белгаро́дскаму |
белгаро́дскай |
белгаро́дскаму |
белгаро́дскім |
| В. |
белгаро́дскі (неадуш.)
белгаро́дскага (адуш.) |
белгаро́дскую |
белгаро́дскае |
белгаро́дскія (неадуш.)
белгаро́дскіх (адуш.) |
| Т. |
белгаро́дскім |
белгаро́дскай
белгаро́дскаю |
белгаро́дскім |
белгаро́дскімі |
| М. |
белгаро́дскім |
белгаро́дскай |
белгаро́дскім |
белгаро́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
белгоро́дский белгаро́дскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
БАРЫ́С Ю́Р’ЕВІЧ
(?—2.5.1159),
князь белгародскі, тураўскі. Сын кн. Юрыя Далгарукага. Упершыню ўпамінаецца ў Іпацьеўскім летапісе пад 1146. Падтрымліваў свайго бацьку ў барацьбе з кн. Ізяславам Мсціславічам за кіеўскі прастол. У 1149 атрымаў ва ўладанне Белгарад, але праз год выгнаны адтуль Ізяславам. Удзельнічаў у аблозе Луцка, выгнанні Ізяслава з Кіева (1150). У 1155 пасаджаны на княжанне ў Тураў. Не пазней чым праз 3 гады Тураў заняў кн. Юрый Яраславіч, а Барыс Юр’евіч выехаў у Растова-Суздальскую зямлю, дзе і памёр.
т. 2, с. 326
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)