Белагу́рна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Белагу́рна
Р. Белагу́рны
Д. Белагу́рне
В. Белагу́рну
Т. Белагу́рнай
Белагу́рнаю
М. Белагу́рне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Белагурна (в.) 2/206; 4/242 (к.); 6/366 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАГУ́РНА,

вёска ў Беларусі, у Дзятлаўскім раёне Гродзенскай вобласці. Цэнтр Мяляхавіцкага с/с і калгаса. За 35 км на ПдУ ад Дзятлава, 200 км ад Гродна, 21 км ад чыг. ст. Наваельня. 296 ж., 92 двары (1995). Сярэдняя школа, клуб, б-ка, аддз. сувязі, дзіцячы сад.

т. 2, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)