белавы́, -а́я, -о́е.

Перапісаны начыста.

Б. экзэмпляр рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белавы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белавы́ белава́я белаво́е белавы́я
Р. белаво́га белаво́й
белаво́е		 белаво́га белавы́х
Д. белаво́му белаво́й белаво́му белавы́м
В. белавы́ (неадуш.)
белаво́га (адуш.)		 белаву́ю белаво́е белавы́я (неадуш.)
белавы́х (адуш.)
Т. белавы́м белаво́й
белаво́ю		 белавы́м белавы́мі
М. белавы́м белаво́й белавы́м белавы́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белавы́, ‑ая, ‑ое.

Перапісаны на чыста; проціл. чарнавы. У фондах музея Купалы захоўваюцца белавы і два чарнавыя аўтографы верша «Крым». «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)