белава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
белава́та белава́цей -

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́тао́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́тао́ўты белава́тао́ўтая белава́тао́ўтае белава́тао́ўтыя
Р. белава́тао́ўтага белава́тао́ўтай
белава́тао́ўтае
белава́тао́ўтага белава́тао́ўтых
Д. белава́тао́ўтаму белава́тао́ўтай белава́тао́ўтаму белава́тао́ўтым
В. белава́тао́ўты (неадуш.)
белава́тао́ўтага (адуш.)
белава́тао́ўтую белава́тао́ўтае белава́тао́ўтыя (неадуш.)
белава́тао́ўтых (адуш.)
Т. белава́тао́ўтым белава́тао́ўтай
белава́тао́ўтаю
белава́тао́ўтым белава́тао́ўтымі
М. белава́тао́ўтым белава́тао́ўтай белава́тао́ўтым белава́тао́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́та-зеленава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-зеленава́ты белава́та-зеленава́тая белава́та-зеленава́тае белава́та-зеленава́тыя
Р. белава́та-зеленава́тага белава́та-зеленава́тай
белава́та-зеленава́тае
белава́та-зеленава́тага белава́та-зеленава́тых
Д. белава́та-зеленава́таму белава́та-зеленава́тай белава́та-зеленава́таму белава́та-зеленава́тым
В. белава́та-зеленава́ты (неадуш.)
белава́та-зеленава́тага (адуш.)
белава́та-зеленава́тую белава́та-зеленава́тае белава́та-зеленава́тыя (неадуш.)
белава́та-зеленава́тых (адуш.)
Т. белава́та-зеленава́тым белава́та-зеленава́тай
белава́та-зеленава́таю
белава́та-зеленава́тым белава́та-зеленава́тымі
М. белава́та-зеленава́тым белава́та-зеленава́тай белава́та-зеленава́тым белава́та-зеленава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́та-зялёны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-зялёны белава́та-зялёная белава́та-зялёнае белава́та-зялёныя
Р. белава́та-зялёнага белава́та-зялёнай
белава́та-зялёнае
белава́та-зялёнага белава́та-зялёных
Д. белава́та-зялёнаму белава́та-зялёнай белава́та-зялёнаму белава́та-зялёным
В. белава́та-зялёны (неадуш.)
белава́та-зялёнага (адуш.)
белава́та-зялёную белава́та-зялёнае белава́та-зялёныя (неадуш.)
белава́та-зялёных (адуш.)
Т. белава́та-зялёным белава́та-зялёнай
белава́та-зялёнаю
белава́та-зялёным белава́та-зялёнымі
М. белава́та-зялёным белава́та-зялёнай белава́та-зялёным белава́та-зялёных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́та-ружо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-ружо́вы белава́та-ружо́вая белава́та-ружо́вае белава́та-ружо́выя
Р. белава́та-ружо́вага белава́та-ружо́вай
белава́та-ружо́вае
белава́та-ружо́вага белава́та-ружо́вых
Д. белава́та-ружо́ваму белава́та-ружо́вай белава́та-ружо́ваму белава́та-ружо́вым
В. белава́та-ружо́вы (неадуш.)
белава́та-ружо́вага (адуш.)
белава́та-ружо́вую белава́та-ружо́вае белава́та-ружо́выя (неадуш.)
белава́та-ружо́вых (адуш.)
Т. белава́та-ружо́вым белава́та-ружо́вай
белава́та-ружо́ваю
белава́та-ружо́вым белава́та-ружо́вымі
М. белава́та-ружо́вым белава́та-ружо́вай белава́та-ружо́вым белава́та-ружо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́та-шарава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-шарава́ты белава́та-шарава́тая белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя
Р. белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́тае
белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тых
Д. белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тым
В. белава́та-шарава́ты (неадуш.)
белава́та-шарава́тага (адуш.)
белава́та-шарава́тую белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя (неадуш.)
белава́та-шарава́тых (адуш.)
Т. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́таю
белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тымі
М. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белава́таэ́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́таэ́ры белава́таэ́рая белава́таэ́рае белава́таэ́рыя
Р. белава́таэ́рага белава́таэ́рай
белава́таэ́рае
белава́таэ́рага белава́таэ́рых
Д. белава́таэ́раму белава́таэ́рай белава́таэ́раму белава́таэ́рым
В. белава́таэ́ры (неадуш.)
белава́таэ́рага (адуш.)
белава́таэ́рую белава́таэ́рае белава́таэ́рыя (неадуш.)
белава́таэ́рых (адуш.)
Т. белава́таэ́рым белава́таэ́рай
белава́таэ́раю
белава́таэ́рым белава́таэ́рымі
М. белава́таэ́рым белава́таэ́рай белава́таэ́рым белава́таэ́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паво́й, -во́ю, м.

Травяністае павойнае пустазелле сямейства бярозкавых з белавата-ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́льнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая ядавітая расліна сямейства шальнікавых з авальным лісцем і дробнымі белавата-ружовымі кветкамі, сабранымі ў суквецці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́бісты, ‑ая, ‑ае.

1. Хвалісты, з зыбам. [За яварамі] — белавата-серабрысты і сцюдзёна-зыбісты плеск сажалкі. Ракітны.

2. Зыбкі, хісткі. На чаўне хтосьці крыкне «ратуйце!». Пойдзе лямант па зыбістай гаці. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)