бе́здар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. бе́здар бе́здары
Р. бе́здары бе́здараў
Д. бе́здары бе́здарам
В. бе́здар бе́здараў
Т. бе́здар’ю бе́здарамі
М. бе́здары бе́здарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́здар м. и ж., разг. бе́здарь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́здар, ‑ы, ж.

Разм. Бяздарны, няздатны чалавек. Глухмень, правінцыі дакука — Паняцце бездараў пустых. І там, там творыцца навука, Калі к навуцы здатны ты. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́здар м., ж. гл. няздара м., ж.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нязда́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -а́р (разм.).

Бездар, пазбаўлены здольнасцей да чаго-н.; няўмека.

Пра сапраўднага майстра ніхто не скажа — н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́здарь прост. нязда́ра, -ры м. и ж., бе́здар, -ры м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beztalencie

н. разм. пагард. няздара, бездар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

talent [ˈtælənt] n.

1. (for) та́лент;

a man of great talent выклю́чна таленаві́ты чалаве́к;

a person of no talent бе́здар, бязда́рны чалаве́к

2. таленаві́тая асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязда́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць бяздарнага; адсутнасць здольнасці, таленту. Апрача таго, гэта значыла б прызнацца ў сваёй бяздарнасці. Дубоўка.

2. Бяздарны чалавек; бездар. Як ні пнецца Вінцэнт Барташэвіч, з яго ніколі не будзе сапраўднага журналіста, і ён, мусіць, імкнецца ганіць усё добрае, каб самому не здавацца бяздарнасцю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)