бездако́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бездако́рна бездако́рней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бездако́рна нареч.

1. безукори́зненно, безупре́чно;

2. беспоро́дно;

1, 2 см. бездако́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездако́рна прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безукори́зненно нареч. беззага́нна; бездако́рна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безупре́чно нареч. бездако́рна; беззага́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чысцю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Бездакорна чысты. Чысцюсенькі каўнерык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспоро́чно нареч. беззага́нна; бездако́рна; сумле́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nieskalanie

бездакорна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nienagannie

беззаганна, бездакорна;

nienagannie ubrany — бездакорна апрануты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аператы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка і правільна выконваць практычныя задачы; дзейсны. — Абавязак кур’ера быць аператыўным, загады выконваць бездакорна. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)