З’езд беларусаў-бежанцаў 4/553; 10/496

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Усерасійскі з’езд бежанцаў з Беларусі, гл. З’езд беларусаў-бежанцаў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Усерасійскі з’езд бежанцаў з Беларусі

т. 16, с. 265

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нансенаўская міжнародная арганізацыя па справах бежанцаў

т. 11, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Служба вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў

т. 15, с. 24

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бе́жанец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́жанец бе́жанцы
Р. бе́жанца бе́жанцаў
Д. бе́жанцу бе́жанцам
В. бе́жанца бе́жанцаў
Т. бе́жанцам бе́жанцамі
М. бе́жанцу бе́жанцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

refugee [ˌrefjuˈdʒi:] n. уцяка́ч, бе́жанец;

a refugee camp ла́гер бе́жанцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэпатрыя́цыя, ‑і, ж.

Зварот на радзіму ваеннапалонных, бежанцаў, перасяленцаў.

[Ад лац. repatriare — варочацца на радзіму.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпатрыі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што) (кніжн.).

Вярнуць (вяртаць) на радзіму ваеннапалонных, грамадзянскіх асоб, бежанцаў, эмігрантаў.

|| наз. рэпатрыя́цыя, -і, ж.

|| прым. рэпатрыяцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́жанскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бежанцаў. Рыпучыя колы бежанскай фурманкі мелюць жарству дарогі, якая вядзе немаведама куды. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)