бедэ́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бедэ́кер бедэ́керы
Р. бедэ́кера бедэ́кераў
Д. бедэ́керу бедэ́керам
В. бедэ́кер бедэ́керы
Т. бедэ́керам бедэ́керамі
М. бедэ́керы бедэ́керах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бедэ́кер м. беде́кер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бедэ́кер

[ням. K. Baedeker = прозвішча ням. кнігавыдаўца (1801—1859)]

назва даведнікаў па розных краінах для турыстаў на нямецкай і іншых мовах, якія выдаюцца ў Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

беде́кер бедэ́кер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bedeker

м. бедэкер, турыстычны даведнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)