беднава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беднава́ты |
беднава́тая |
беднава́тае |
беднава́тыя |
| Р. |
беднава́тага |
беднава́тай
беднава́тае |
беднава́тага |
беднава́тых |
| Д. |
беднава́таму |
беднава́тай |
беднава́таму |
беднава́тым |
| В. |
беднава́ты (неадуш.)
беднава́тага (адуш.) |
беднава́тую |
беднава́тае |
беднава́тыя (неадуш.)
беднава́тых (адуш.) |
| Т. |
беднава́тым |
беднава́тай
беднава́таю |
беднава́тым |
беднава́тымі |
| М. |
беднава́тым |
беднава́тай |
беднава́тым |
беднава́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпа́с, ‑у, м.
1. Тое, што прыпасена; прыпасы. З вялікаю і незразумелаю асалодаю.. [Іван і Джулія] праглынулі хлеб — апошнюю рэштку свайго прыпасу. Быкаў. Але што той гурок, ці цыбуля, ці квас? Беднаваты тады быў у хаце прыпас. Арочка.
2. Сродак самаабароны (зброя і пад.). Напралом прывык ён перці, Хай жа прэ насустрач смерці, — Для гасцей такіх у нас Падрыхтаваны прыпас. Крапіва. Трэба бегчы ў леснічоўку, Браць прыпас і гнацца зноўку [за ваўком]. Калачынскі.
•••
Агнястрэльны прыпас — тое, што і агнястрэльныя прыпасы (гл. прыпасы ў 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)