бе́ганне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бе́ганне
Р. бе́гання
Д. бе́ганню
В. бе́ганне
Т. бе́ганнем
М. бе́ганні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́ганне ср., в разн. знач. бе́ганье; см. бе́гаць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́ганне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бегаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́гаць, бе́гаю, бе́гаеш, бе́гае; незак.

1. Тое, што і бегчы (у 1 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца шматразова ці ў розных напрамках.

Мурашкі бегаюць.

2. Часта бываць у каго-н., хадзіць да каго-н.

Б. па хатах.

3. за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).

Б. за дзяўчынай.

4. Займацца бегам як спортам.

Б. хутчэй за ўсіх.

5. Хутка рухацца, мільгацець (аб прадметах, пальцах, вачах і пад.; разм.).

Вочы так і бегаюць, як у злодзея.

◊

Па завуголлі бегаць (разм., неадабр.) — пазбягаць працы.

Па нітачцы бегаць (разм., неадабр.) — быць паслухмяным, дысцыплінаваным.

|| наз. бе́ганне, -я, н. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bieganina

ж. беганіна, беганне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Летані́на ’беганіна’ (шчуч., Сл. паўн.-зах.), міёр. літаніна ’лётанне, беганне, мітусня’ (Нар. словатв.). З польск. latanina ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Láufen

n -s бегані́на, бе́ганне

im ~ — на бягу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ры́скание

1. шны́ранне, -ння ср.; го́йсанне, -ння ср., бе́ганне, -ння ср.;

2. шна́ранне, -ння ср., шны́ранне, -ння ср., шны́паранне, -ння ср.; бе́ганне, -ння ср.;

3. ры́сканне, -ння ср.; см. ры́скать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

latanie

н.

1. лятанне, лётанне;

2. беганне, гойсанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бе́ганье

1. бе́ганне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср.;

3. уніка́нне, -ння ср., цура́нне, -ння ср.; см. бе́гать​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)