баяві́ты, -ая, -ае.

Рашучы, настойлівы ў дзеяннях.

|| наз. баяві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баяві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баяві́ты баяві́тая баяві́тае баяві́тыя
Р. баяві́тага баяві́тай
баяві́тае		 баяві́тага баяві́тых
Д. баяві́таму баяві́тай баяві́таму баяві́тым
В. баяві́ты (неадуш.)
баяві́тага (адуш.)		 баяві́тую баяві́тае баяві́тыя (неадуш.)
баяві́тых (адуш.)
Т. баяві́тым баяві́тай
баяві́таю		 баяві́тым баяві́тымі
М. баяві́тым баяві́тай баяві́тым баяві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баяві́ты боеви́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баяві́ты, ‑ая, ‑ае.

З баявым, наступальным характарам, рашучы, настойлівы ў дзеяннях. Яшчэ прыгадаў стройную, з капой цёмна-медных .. валасоў, Бэлу, па-гарадскому баявітую і гарэзлівую. Асіпенка. Паэзія Пятра Глебкі была вельмі гуманнай, чалавечнай, інтэрнацыянальнай і баявітай. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

боеви́тый баяві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)