бахва́л прост. выхваля́нка, -кі м., хвалько́, -ка́ м., самахва́л, -ла м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бахвал ’хвалько’ (Інстр. II). Слаба пашыранае ў бел. мове, таму можна лічыць запазычаннем з рус. бахва́л ’тс’ (параўн. і бахва́литься ’хваліцца’), якое можа быць кантамінацыяй ба́ять і хвали́ть (версія Ільінскага, якую падтрымлівае Фасмер, 1, 136); іначай аб рус. слове Шанскі, 1, Б, 59.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
самахва́л м., разг. самохва́л; бахва́л, хвасту́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выхваля́ка м. и ж., разг. (о мужчине) бахва́л, хвасту́н; (о женщине) бахва́лка, хвасту́нья
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвалько́ м. и ж., неодобр. (о мужчине) хвасту́н; бахва́л; (о женщине) хвасту́нья; бахва́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)