ба́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́хаю ба́хаем
2-я ас. ба́хаеш ба́хаеце
3-я ас. ба́хае ба́хаюць
Прошлы час
м. ба́хаў ба́халі
ж. ба́хала
н. ба́хала
Загадны лад
2-я ас. ба́хай ба́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́хаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́хаць несов., разг.

1. ба́хаць; (о выстрелах, пробках и т.п. — ещё) хло́пать;

2. ударя́ть, ба́хать;

1, 2 см. ба́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да бахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ба́хаць 1, бах! ’бахаць, падаць і г. д.’, рус. ба́хать, ба́хнуть, бах, укр. бах, ба́хати, ба́хкати, польск. bachnąć, славац. bach, báchať і г. д. Гукапераймальнага паходжання, параўн. баба́х, бух. Гл. Шанскі, 1, Б, 59.

Ба́хаць 2 (дзіцячая лексіка) ’спаць’ (Бяльк., Янк. III), бах ’тс’ (Янк. III: Хадзі́, до́чачка, у люлю бах; хадзі́, до́нька, ба́хаць, ляж бах). Звязана з ба́хаць 1 (гл.). Першапачатковае значэнне: ’падаць (бахаць) у ложак, калыску’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Утварыць моцны адрывісты гук, выстраліць.

Б. з вінтоўкі.

2. З шумам стукнуць, кінуць.

Б. шклянку на падлогу.

|| незак. ба́хаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ба́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́хаць, ба́хнуць разм (выстраліць, утварыць моцны гук) knállen vi (чым-н mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́хать несов., разг. ба́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баба́хать несов., разг. баба́хаць, ба́хаць, бу́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ханне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бахаць — бахнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)