батыгра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
батыгра́ма |
батыгра́мы |
| Р. |
батыгра́мы |
батыгра́м |
| Д. |
батыгра́ме |
батыгра́мам |
| В. |
батыгра́му |
батыгра́мы |
| Т. |
батыгра́май
батыгра́маю |
батыгра́мамі |
| М. |
батыгра́ме |
батыгра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
батыгра́ма ж. батигра́мма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батыгра́ма
(ад баты- + -грама)
крывая суадносін розных глыбінь вадаёма (возера, мора).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
батигра́мма батыгра́ма, -мы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)