баталі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. баталі́т
Р. баталі́ту
Д. баталі́ту
В. баталі́т
Т. баталі́там
М. баталі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баталі́т, -ту м., геол. батоли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Баталіт (геал.) 2/177; 4/485, гл. Заляганне горных парод

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БАТАЛІ́Т

[ад грэч. bathos глыбіня + ...літ(ы)],

буйное інтрузіўнае цела (пл. больш за 200 км², якое складзена пераважна з гранітоідаў і залягае сярод асадкавых тоўшчаў складкавых абласцей у ядрах антыклінорыяў. Звычайна арыентавана сваёй доўгай воссю паралельна распасціранню складкавых структур. Утвараецца на значнай глыбіні і агаляецца ў выніку дэнудацыі. Паводле сучасных уяўленняў, баталіт ўзнікае над сейсмафокуснымі паверхнямі — зонамі Беьёфа за кошт плаўлення частак матэрыялу мантыі і зямной кары.

т. 2, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

баталі́т

(ад гр. bathos = глыбіня + -літ)

буйны масіў гранатоідных горных парод, які ўтварыўся ў зямной кары на вялікай глыбіні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

батоли́т геол. баталі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)