барэ́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. барэ́й
Р. барэ́ю
Д. барэ́ю
В. барэ́й
Т. барэ́ем
М. барэ́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барэ́й, -рэ́ю м., поэт., уст. боре́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барэ́й, ‑ю, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бог паўночнага ветру. // Паўночны вецер.

[Грэч. Boreas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАРЭ́Й,

у старажытнагрэчаскай міфалогіі бог паўночнага ветру. Уяўляўся дужым крылатым мужчынам. У пераносным сэнсе барэй — парывісты, халодны вецер.

т. 2, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

барэ́й

(гр. Boreas = імя старажытнагрэчаскага міфалагічнага бога паўночнага ветру)

паэт. парывісты халодны вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

боре́й поэт., уст. барэ́й, -рэ́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)