барыто́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барыто́навы барыто́навая барыто́навае барыто́навыя
Р. барыто́навага барыто́навай
барыто́навае		 барыто́навага барыто́навых
Д. барыто́наваму барыто́навай барыто́наваму барыто́навым
В. барыто́навы (неадуш.)
барыто́навага (адуш.)		 барыто́навую барыто́навае барыто́навыя (неадуш.)
барыто́навых (адуш.)
Т. барыто́навым барыто́навай
барыто́наваю		 барыто́навым барыто́навымі
М. барыто́навым барыто́навай барыто́навым барыто́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барыто́навы муз. барито́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барыто́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і барытонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барыто́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Мужчынскі голас, сярэдні паміж басам і тэнарам,

2. -а. Спявак з такім голасам.

3. -а. Духавы або струнны музычны інструмент сярэдняга рэгістра і тэмбру.

|| прым. барыто́навы, -ая, -ае і барыто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барито́новый барыто́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

barytonowy

барытонавы, барытонны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baritone

[ˈbærətoʊn]

1.

n.

барыто́н -у m. (го́лас, асо́ба, інстру́мант)

2.

adj.

барыто́навы, барыто́нны (па́ртыя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ге́кельфан

[ад ням. W. Heckel = прозвішча ням. музычнага майстра (1836—1909) + гр. phone = гук]

духавы музычны інструмент, барытонавы габой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАРЫТО́Н

(італьян. baritono),

1) мужчынскі голас сярэдняга рэгістру (паміж басам і тэнарам). Дыяпазон A — as​1. Вылучаюць лірычны барытон, больш мяккі і рухомы, бліжэй да драм. тэнара, і драматычны барытон, больш мужны і моцны, бліжэй да баса.

2) Басовы струнны смычковы інструмент сям’і віёлаў з 6—7 асноўнымі і 7—20 (і болей) рэзаніруючымі струнамі (выкарыстоўваліся і для ігры шчыпком).

3) Духавы медны муштучны інструмент з сям’і шырокамензурных вентыльных духавых інструментаў (саксгорнаў і інш.).

4) Абазначэнне разнавіднасцяў у сем’ях духавых інструментаў (напр., саксафон-барытон, барытонавы габой і інш.).

т. 2, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)