ба́рый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ба́рыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ба́рый
Р. ба́рыю
Д. ба́рыю
В. ба́рый
Т. ба́рыем
М. ба́рыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́рый, -рыю м., хим. ба́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі бліскучы метал белага колеру.

[Грэч. barys — цяжкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БА́РЫЙ

(лац. Barium),

Ba, хімічны элемент II групы перыяд. сістэмы, шчолачназямельны метал, ат. н. 56, ат. м. 137,33. Прыродны барый складаецца з 7 стабільных ізатопаў. Адкрыты ў 1774 як аксід барыю швед. хімікам К.Шэеле. Серабрыста-белы мяккі метал, tпл 727 °C, шчыльн. 3,78·103 кг/м³. Хімічна вельмі актыўны; на паветры акісляецца, з к-тамі ўтварае солі, пры награванні загараецца. У зямной кары змяшчаецца 5·10-2% па масе, існуе як мінерал барыт (асн. крыніца атрымання барыю і яго злучэнняў), вітэрыт і інш. Выкарыстоўваецца ў вакуумнай тэхніцы як паглынальнік, прысадка для антыфрыкцыйных сплаваў, чорных і каляровых металаў; у друкарскіх і падшыпнікавых сплавах.

т. 2, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́рый

(лац. barium, ад гр. barys = цяжкі)

хімічны элемент, мяккі метал серабрыстага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сернакі́слы, -ая, -ае.

Які адносіцца да солей сернай кіслаты.

Сернакіслы барый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рий хим. ба́рый, -рыю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

barium [ˈbeəriəm] n. chem. ба́рый

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сернакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца ад сернай кіслаты (пра солі). Сернакіслы барый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)