ба́ртар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ба́ртар
Р. ба́ртару
Д. ба́ртару
В. ба́ртар
Т. ба́ртарам
М. ба́ртары

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́ртар, -у, м. (спец.).

Гандаль шляхам абмену тавараў без удзелу грошай, натуральны абмен.

Атрымліваць тавар па бартары.

|| прым. ба́ртарны, -ая, -ае.

Бартарныя аперацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́ртар, -ру м. ба́ртер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ртар м камерц Bártergeschäft n -(e)s, -e, Barrátt m –es, Wárenaustausch m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́ртер ба́ртар, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

barter​1 [ˈbɑ:tə] n. ба́ртар; ме́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)