ба́рн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ба́рн
Р. барна
Д. барну
В. ба́рн
Т. барнам
М. барне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Барн (адзінка вымярэння) 2/153; 11/527

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

барн

(англ. bam)

фіз. адзінка вымярэння эфектыўнага папярочнага а сячэння атамных ядзер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕАТРЫ́КС II (Beatrix) Вільгельміна Армгард

(н. 31.1.1938, замак Сусдэйк, каля г. Барн, Нідэрланды),

каралева Нідэрландаў з 1980. Старэйшая дачка каралевы Юліяны. Заняла прастол пасля адрачэння маці. Сярод трох яе сыноў прынц Вільгельм — першы нашчадак галандскага трона мужчынскага роду ў 20 ст.

т. 2, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

barn

[ˈbɑ:rn]

n.

1) гумно́ n., пу́ня f., адры́на f.

2) хлеў -ява́ m., ста́йня f.

3) барн -а m. (адзі́нка ме́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)