бардзю́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бардзю́рны |
бардзю́рная |
бардзю́рнае |
бардзю́рныя |
| Р. |
бардзю́рнага |
бардзю́рнай бардзю́рнае |
бардзю́рнага |
бардзю́рных |
| Д. |
бардзю́рнаму |
бардзю́рнай |
бардзю́рнаму |
бардзю́рным |
| В. |
бардзю́рны (неадуш.) бардзю́рнага (адуш.) |
бардзю́рную |
бардзю́рнае |
бардзю́рныя (неадуш.) бардзю́рных (адуш.) |
| Т. |
бардзю́рным |
бардзю́рнай бардзю́рнаю |
бардзю́рным |
бардзю́рнымі |
| М. |
бардзю́рным |
бардзю́рнай |
бардзю́рным |
бардзю́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бардзю́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны і пад., а таксама наогул паласа, невысокае ўзвышэнне, якое абрамляе што-н.
Язмінавы б.
|| прым. бардзю́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)