барда́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. барда́к бардакі
Р. бардака бардакоў
Д. бардаку бардакам
В. барда́к бардакі
Т. бардаком бардакамі
М. бардаку бардаках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Bordll

n -s, -e бардэ́ль, барда́к, публі́чны дом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burdel, ~u

м. разм.

1. публічны дом; бардэль; дом распусты;

2. перан. бардак; гармідар; беспадарак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)