барваве́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. барваве́ю барваве́ем
2-я ас. барваве́еш барваве́еце
3-я ас. барваве́е барваве́юць
Прошлы час
м. барваве́ў барваве́лі
ж. барваве́ла
н. барваве́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час барваве́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

барваве́ць несов. багрове́ть, багряне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барваве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ваве́е і барво́вець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ваве́е; незак.

1. Станавіцца чырвоным, чырванець.

Усход барвавее.

2. Вылучацца сваім чырвоным колерам.

Сцягі барвавеюць.

|| зак. пабарваве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е і пабарво́вець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барваве́ць, ‑вавее і барво́вець, ‑вовее; незак.

1. Чырванець, займацца чырванню. Там, за лесам, неспакойна барвавела неба. Лупсякоў. Макухаў твар барвавее, у вачах злосць. Асіпенка.

2. Вылучацца сваім барвовым колерам, віднецца. Ты бачыш? — Сягоння на ўсходзе Без ліку сцягі барвавеюць. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барваве́ць, барво́вець sich púrpurrot färben; púrpurrot wérden;

не́ба барваве́е der Hímmel färbt sich púrpurn; flámmendrot [glútrot] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабарваве́ць і пабарво́вець гл. барвавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барвяні́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ні́цца; незак.

Тое, што і барвавець.

Зара барвяніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барво́вець несов., см. барваве́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барвяні́цца несов., см. барваве́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барво́вець,

гл. барвавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)