барвава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. барву́ю барву́ем
2-я ас. барву́еш барву́еце
3-я ас. барву́е барву́юць
Прошлы час
м. барвава́ў барвава́лі
ж. барвава́ла
н. барвава́ла
Загадны лад
2-я ас. барву́й барву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час барву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барвава́ць несов. обагря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барвава́ць, барвуе; незак.

Надаваць барвовы колер чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багряни́ть несов. барво́віць, барвава́ць, чырвані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барво́віць, ‑вовіць; незак.

Тое, што і барваваць. Ярмоленка крыху памаўчаў, прыжмурыўшыся на нізкае сонца, якое барвовела паўнеба і залаціла стрэхі хат і зямлянак. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обагря́ть несов., прям., перен. барвава́ць; чырвані́ць; (кровью) крыва́віць;

◊

обагря́ть ру́ки в крови́ крыва́віць ру́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)