Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ба́рваж. багре́ц м., багря́нец м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́рва, ‑ы, ж.
1. Фарба, афарбоўка, колер. Цешыцца было чым: летам агародчык буяў усімі барвамі красы.Мележ.[Галя:] — Звярніце ўвагу: якія барвы! Сотня адценняў — пачынаючы ад цёмна-зялёнага да цёмна-пурпуровага.Дубоўка.
2. Чырвань, густа-чырвоны колер. І ўрэшце — неба. Неба, якое ўсё мацней адлівае пякельнай, смяротнай і трывожнай барвай.Караткевіч.Барвай набрынялі пеністыя лёгкія хмаркі, чырвань заліла ўсё: і лес, і вёску, і паплавы.Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́рваж. flámmende Röte, Рúrpurröte f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
барва
Том: 1, старонка: 193.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
ба́рва
(польск. barwa, ад с.-в.-ням. varwe)
1) колер, афарбоўка, фарба;
2) чырвань, густа-чырвоны колер;
3) гіст. форменнае адзенне (мундзір, ліўрэя) у Вялікім княстве Літоўскім.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ба́рва1 ’колер’ (БРС), ст.-бел.барва (Гіст. лекс., 116; Булыка, Запазыч., з XV ст.). Укр.ба́рва ’колер’ (з XVI ст.). З польск.barwa ’тс’ < с.-в.-ням.varwe (магчыма, праз чэш.barva; Брукнер, 17). Бернекер, 44; Слаўскі, 1, 28; Рыхардт, Poln., 33; Кюнэ, Poln., 43. Іншая версія: непасрэднае запазычанне з ням. мовы (Рудніцкі, 79; там і літ-pa), што, аднак, не вельмі пераконвае.
Ба́рва2 ’верхняе адзенне яркага колеру’ (Нас.). Ст.-бел. XVII ст.: ’верхняе адзенне, кафтан, святочная вопратка’ (Нас. гіст.; Булыка, Запазыч.). Укр.ба́рва ’форменнае адзенне; ліўрэя’ (з XVII ст.). Запазычанне з польск.barwa ’тс’ (па паходжанню тое ж самае, што і barwa ’колер’, гл. Брукнер, 17).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
багре́цм.ба́рва, -вы ж., ба́гра, -ры ж., чы́рвань, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
