барбацё́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. барбацё́р барбацё́ры
Р. барбацё́ра барбацё́раў
Д. барбацё́ру барбацё́рам
В. барбацё́р барбацё́ры
Т. барбацё́рам барбацё́рамі
М. барбацё́ры барбацё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Барбацёр 2/148

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

барбацёр

(фр. barboter = літар. валтузіцца ў вадзе, у гразі)

прыстасаванне ў выглядзе труб з маленькімі адтулінамі для прадзімання газу (паветра) ці пары праз слой вадкасці; выкарыстоўваецца ў хімічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)