Барба́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Барба́
Р. Барбы́
Д. Барбе́
В. Барбу́
Т. Барбо́й
Барбо́ю
М. Барбе́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́рба

(лац. barba = барада)

завіток штрыха клішэ або штампа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)