бараста́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бараста́т |
бараста́ты |
| Р. |
бараста́та |
бараста́таў |
| Д. |
бараста́ту |
бараста́там |
| В. |
бараста́т |
бараста́ты |
| Т. |
бараста́там |
бараста́тамі |
| М. |
бараста́це |
бараста́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
бараста́т м., метеор. бароста́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бараста́т
(ад бара- + -стат)
аўтаматычны прыбор для падтрымлівання ў невялікіх халадзільных камерах патрэбнага ціску.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бароста́т метеор. бараста́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)