барано́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барано́вы барано́вая барано́вае барано́выя
Р. барано́вага барано́вай
барано́вае		 барано́вага барано́вых
Д. барано́ваму барано́вай барано́ваму барано́вым
В. барано́вы (неадуш.)
барано́вага (адуш.)		 барано́вую барано́вае барано́выя (неадуш.)
барано́вых (адуш.)
Т. барано́вым барано́вай
барано́ваю		 барано́вым барано́вымі
М. барано́вым барано́вай барано́вым барано́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барано́вы бара́ний;

б. лой — бара́ний жир

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барано́вы, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з барана; зроблены з аўчыны барана. Барановы лой. Барановая шапка,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бара́н¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Жвачная млекакормячая жывёліна сямейства пустарогіх з густой воўнай і выгнутымі рагамі.

Горны б.

2. Самец авечкі.

3. перан. Пра тупога, някемлівага чалавека (лаянк.).

◊

Уперціся як баран (разм., неадабр.) — пра ўпартага чалавека.

Як баран на новыя вароты (глядзець) (разм.) — глядзець на што-н. разгублена, нічога не разумеючы.

|| памянш.-ласк. бара́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. барано́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Б. лой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«БАРАНО́ВЫ ЛБЫ»,

скалістыя выступы карэнных горных пародаў, згладжаныя і адпаліраваныя ледавіком. Даўж. да некалькіх соцень метраў, выш. да 50 м. Назва паходзіць ад іх формы (нагадвае лбы бараноў). Звычайна схіл, накіраваны ў бок, адкуль рухаўся ледавік, пакаты, гладка адпаліраваны, з ледавіковымі драпінамі на паверхні, супрацьлеглы — больш стромкі і няроўны. Групы дробных «Барановых лбоў» наз. кучаравымі скаламі. Пашыраны ў абласцях мінулых і сучасных абледзяненняў, найб. шматлікія ў Скандынавіі, Карэліі, на Кольскім п-ве.

т. 2, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

барано́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барано́ў барано́ва барано́ва барано́вы
Р. барано́вага барано́вай
барано́вае		 барано́вага барано́вых
Д. барано́ваму барано́вай барано́ваму барано́вым
В. барано́ў (неадуш.)
барано́вага (адуш.)		 барано́ву барано́ва барано́вы (неадуш.)
барано́вых (адуш.)
Т. барано́вым барано́вай
барано́ваю		 барано́вым барано́вымі
М. барано́вым барано́вай барано́вым барано́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барано́ў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барано́ў барано́ва барано́ва барано́вы
Р. барано́вага барано́вай
барано́вае		 барано́вага барано́вых
Д. барано́ваму барано́вай барано́ваму барано́вым
В. барано́ў (неадуш.)
барано́вага (адуш.)		 барано́ву барано́ва барано́вы (неадуш.)
барано́вых (адуш.)
Т. барано́вым барано́вай
барано́ваю		 барано́вым барано́вымі
М. барано́вым барано́вай барано́вым барано́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

haggis [ˈhægɪs] n. хэ́гіс (шатландская страва – барановы рубец, нашпігаваны вантробамі са спецыямі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бара́ний

1. барано́вы; барано́ў;

бара́ньи рога́ барано́вы ро́гі;

бара́ний тулу́п кажу́х;

бара́нье са́ло лой;

2. (овечий) аве́чы;

бара́нье ста́до аве́чая чарада́;

◊

согну́ть в бара́ний рог скруці́ць у барано́ў рог;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)