бапты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бапты́стка бапты́сткі
Р. бапты́сткі бапты́стак
Д. бапты́стцы бапты́сткам
В. бапты́стку бапты́стак
Т. бапты́сткай
бапты́сткаю		 бапты́сткамі
М. бапты́стцы бапты́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бапты́стка ж., рел. бапти́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бапты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да баптыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бапты́стка ж. рэл. Baptístin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бапты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік хрысціянскай секты, які прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы царквы.

|| ж. бапты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бапты́сцкі, -ая, -ае.

Баптысцкая секта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бапти́стка бапты́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)