бапты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бапты́ст бапты́сты
Р. бапты́ста бапты́стаў
Д. бапты́сту бапты́стам
В. бапты́ста бапты́стаў
Т. бапты́стам бапты́стамі
М. бапты́сце бапты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бапты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік хрысціянскай секты, які прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы царквы.

|| ж. бапты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бапты́сцкі, -ая, -ае.

Баптысцкая секта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бапты́ст м., рел. бапти́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бапты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік баптызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бапты́ст м рэл Baptst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бапты́ст

(лац. baptista, ад гр. baptistes = хрысціцель)

паслядоўнік баптызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бапты́ст

(англ. baptist < лац. baptista, ад гр. baptistes = хрысціцель)

паслядоўнік баптызму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Кра́мер Іаган Баптыст

т. 8, с. 446

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бапти́ст бапты́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бапты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да баптыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)