бантэ́нг
‘бык’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бантэ́нг |
бантэ́нгі |
| Р. |
бантэ́нга |
бантэ́нгаў |
| Д. |
бантэ́нгу |
бантэ́нгам |
| В. |
бантэ́нга |
бантэ́нгаў |
| Т. |
бантэ́нгам |
бантэ́нгамі |
| М. |
бантэ́нгу |
бантэ́нгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ба́нтэнг бантэ́нг
(англ. banteng, ад малайск. banteng)
парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, якая водзіцца ў лясах паўвострава Індакітай і на астравах Малайскага архіпелага; дзікі бык.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЫКІ́
(Bovinae),
1) падсямейства млекакормячых сям. пустарогіх. 4 роды: буйвалы; афр. буйвалы; зубры — бізон, зубр; быкі сапраўдныя — тур, як, бантэнг (Bos javanikus), гаур (В. gaurus), купрэй (В. sauveli); жывуць у розных частках Азіі. Усяго 12 відаў. Многія быкі прыручаны, дзікія занесены ў Чырв. кнігу МСАП.
2) Самцы буйн. раг. жывёлы; бугаі.
т. 3, с. 372
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)