банто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
банто́ўка |
банто́ўкі |
| Р. |
банто́ўкі |
банто́вак |
| Д. |
банто́ўцы |
банто́ўкам |
| В. |
банто́ўку |
банто́ўкі |
| Т. |
банто́ўкай
банто́ўкаю |
банто́ўкамі |
| М. |
банто́ўцы |
банто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
банто́ўка ж. бантова́я скла́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
банто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.
Сустрэчная складка на спадніцах і інш. Спадніца з бантоўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)