эмісійны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
эмісійны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
[
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
выручка, ‑і,
1.
2. Утаргаваныя грошы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазыка назоўнік | жаночы род
Фінансавая аперацыя, якая заключаецца ў атрыманні грошай у доўг на пэўных умовах.
Выдача ў доўг на пэўных умовах грошай, рэчаў і пад., а таксама грошы, рэчы і пад., узятыя ў доўг.
|| прыметнік: пазыковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пазыковы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пазыкі (у 1 знач.).
2. Які звязаны з выдачай пазыкі (у 2 знач.).
3. Узяты або дадзены ў доўг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эмісійны 1, ‑ая, ‑ае.
эмісійны 2, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
n.
вял
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
банкноты, ‑аў;
а) У СССР — білеты, што выпускае Дзяржаўны
[Англ. banknotes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
v.t.
1) дав
2) нацыяналізав
3) ператвар
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)