банкір назоўнік | мужчынскі род

Уладальнік або буйны акцыянер банка.

|| прыметнік: банкірскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

банкі́р

1. (крупный акционер или владелец банка) банки́р;

2. разг., см. банкаўшчы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

банкір, ‑а, м.

Капіталіст, буйны акцыянер або ўладальнік банка.

[Фр. banquier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

banker [ˈbæŋkə] n. банкі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

банки́р банкі́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фінансіст назоўнік | мужчынскі род

  1. Спецыяліст па вядзенню фінансавых аперацый.

  2. Капіталіст, які вядзе буйныя грашовыя аперацыі, банкір.

|| жаночы род: фінансістка.

|| прыметнік: фінансісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

bankier

м.

1. банкір;

2. карц. банкаўшчык; банкір

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

банкірка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да банкір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банкомёт карт. банкі́р, -ра м., банкаўшчы́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тасаваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты). Банкір пачаў зноў тасаваць карты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)