банкі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік або буйны акцыянер банка¹.

|| прым. банкі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

банкі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. банкі́р банкі́ры
Р. банкі́ра банкі́раў
Д. банкі́ру банкі́рам
В. банкі́ра банкі́раў
Т. банкі́рам банкі́рамі
М. банкі́ру банкі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

банкі́р

1. (крупный акционер или владелец банка) банки́р;

2. разг., см. банкаўшчы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

банкі́р, ‑а, м.

Капіталіст, буйны акцыянер або ўладальнік банка.

[Фр. banquier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банкі́р м Bankier [baŋk´je:] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

банкі́р

(фр. banquier, ад іт. banchiere)

буйны акцыянер або ўладальнік банка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

банкі́р

(фр. banquier, ад іт. banchiere)

буйны акцыянер або ўладальнік банка 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

banker [ˈbæŋkə] n. банкі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

банки́р банкі́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bankier

м.

1. банкір;

2. карц. банкаўшчык; банкір

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)