БАНДА́Й,

дзеючы вулкан у Японіі, у паўд. частцы хр. Оу, на в-ве Хонсю. Выш. 1819 м. Складзены з андэзітаў. Катастрафічнае вывяржэнне ў 1888. Уключаны ў тэр. нац. парку Бандай-Асахі.

т. 2, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́нда ба́нды
Р. ба́нды ба́нд
ба́ндаў
Д. ба́ндзе ба́ндам
В. ба́нду ба́нды
Т. ба́ндай
ба́ндаю		 ба́ндамі
М. ба́ндзе ба́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

БАНДА́Й-АСА́ХІ,

нацыянальны парк у Японіі на в-ве Хонсю. Засн. ў 1950. Пл. каля 190 тыс. га (уключае некалькі запаведнікаў). Размешчаны ў раёнах актыўнай вулканічнай дзейнасці (вулканы Бандай і Адзума): горы ўкрытыя шыракалістымі і хваёвымі лясамі, на вяршынях — лугі і хмызнякі. Шматлікія азёры. Своеасаблівая фауна (чорны мядзведзь, сернаказа, японская макака).

т. 2, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

gang

[gæŋ]

1.

n.

1) ша́йка, ба́нда f.; хэ́ўра f.; клі́ка f.

a gang of thieves — ба́нда зладзе́яў

a political gang — паліты́чная хэ́ўра

2)

а) брыга́да рабо́тнікаў

б) гру́па вя́зьняў

3) кампле́кт прадметаў, прыла́даў

a gang of oars — кампле́кт вёслаў

4) табу́н але́няў або́ бізо́наў

2.

v.i.

1) (together) сябрава́ць, утвара́ць гру́пу

2) напада́ць гру́пай, ба́ндай

•

- gang up on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)