Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ба́нда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, банд і -аў, ж.
Група разбойнікаў, злачынцаў; шайка.
Узброеная б.
Б. рабаўнікоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ба́ндаIж. (шайка) ба́нда
ба́ндаIIж., муз.ба́нда
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́ндаI(шайка)ба́нда, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́ндаII(народ)ба́нданескл., м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́ндаIIIмуз.ба́нда, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Група злачынцаў, разбойнікаў; контррэвалюцыйны ўзброены атрад.
[Іт. banda.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БА́НДА
(Banda),
міжастраўное мора, частка Аўстрала-Азіяцкага міжземнага мора, паміж а-вамі Малайскага архіпелага (Серам, Селатан-Тымур, Ветар, Сулавесі, Буру і інш.). Пл. 714 тыс.км². Найб.глыб. 7440 м, сярэдняя — 3064 м. А-вы: Амбон, Барат-Дая, Бутунг і інш. Сярэднегадавая т-ра вады 27 °C. Салёнасць 34,5‰. Прылівы мяшаныя (да 2,4 м). Водзяцца лятучыя рыбы, акулы, тунцы, васьміногі і інш. Порт — Амбон (на в-ве Амбон, Інданезія).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ба́ндаж Bánde f -, -n; Hórde f -, -n, Rótte f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ба́нда
(іт. banda)
1) група злачынцаў, разбойнікаў;
2) медны духавы аркестр, які ў некаторых операх суправаджае дзеянне на сцэне або за сцэнай, зрэдку ўводзіцца ў сімфанічны аркестр як дадатковы ансамбль.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)