баля́снік, -у, м.

Матэрыял для вырабу баляс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баля́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баля́снік баля́снікі
Р. баля́сніка баля́снікаў
Д. баля́сніку баля́снікам
В. баля́сніка баля́снікаў
Т. баля́снікам баля́снікамі
М. баля́сніку баля́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баля́снік м. баля́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баля́снік, ‑у, м.

Матэрыял для вырабу балясаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баля́сник баля́снік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)