Балясла́ў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Балясла́ў Балясла́вы
Р. Балясла́ва Балясла́ваў
Д. Балясла́ву Балясла́вам
В. Балясла́ва Балясла́ваў
Т. Балясла́вам Балясла́вамі
М. Балясла́ве Балясла́вах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Баляслаў Мазавецкі (кн.) 2/617

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Баляслаў IV Кучаравы 8/503

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Баляслаў III Крывавусты 2/119—120; 9/87

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Длускі Баляслаў

т. 6, с. 167

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лесьмян Баляслаў

т. 9, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ліманоўскі Баляслаў

т. 9, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прус Баляслаў

т. 13, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Баляслаў I Храбры 2/119, 419; 8/503, 654; 9/455; 12/88

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мла́да-Балясла́ў м. Mladá Bóleslav [´mlɑ-] n -s, Júngbunzlau n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)